به گزارش روابط عمومی دبیرخانه شورای عالی عتف، طرح اجرایی
بلندمدت سرمایهگذاری کلان برگزاری آزمونهای الکترونیکی سازمان سنجش و آموزش کشور
و طرح اجرایی بلندمدت سرمایهگذاری کلان جوانی جمعیت در دستور کار دبیرخانه شورای
عالی عتف قرار گرفت.
یکی از
مهمترین تکالیف قانونی شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری، بر اساس ماده 4 قانون
اهداف، وظایف و تشکیلات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (مصوب مجلس شورای اسلامی،
مورخ 18/05/1383)، اولویتبندی و انتخاب طرحهای اجرایی بلندمدت سرمایهگذاری
کلان در بخشهای آموزش، پژوهش و فنّاوری میباشد.
طرحهای
کلان ملی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای توسعه و پیشرفت کشور، نقش بسزایی در
توسعه پژوهش و فناوری ایفا میکنند. طرح های کلان ملی یکی از مهمترین ابزارهایی
هستند که کشورها برای توسعه اقتصادی و اجتماعی خود به کار میگیرند. این طرح ها،
به عنوان پایه و اساس توسعه بلند مدت کشورها، برای پاسخ به چالش ها و مسائلی که در
مسیر توسعه پیش روی آنها قرار دارد، طراحی و اجرا میشوند. این طرح ها، برای توسعه
کشور با تأکید بر شناسایی نیازهای جامعه و صنعت، از جمله توسعه زیرساخت های اقتصادی،
بهبود نظام آموزش و پرورش، سلامت و بهبود شرایط زندگی مردم، توسعه صنایع مختلف و
توسعه فناوری های پیشرفته استفاده می کنند.
تدوین،
طراحی و اجرای طرح های بلند مدت سرمایهگذاری با توجه به چشم انداز طولانی مدت،
بهبود عملکرد اقتصادی، بهبود نظام آموزش و پرورش، ایجاد اشتغال و بهبود شرایط زندگی
مردم هر کشور را هدف قرار داده است. با توجه به این نکته که طرح های کلان ملی،
راهکار هایی هستند برای تغییر و تحولات عمیق و جامعه شناختی، که در اقتصاد هر کشور
رخ میدهد، تأثیرگذاری بیش از پیشی در توسعه اقتصادی و اجتماعی دارند.
در نتیجه،
هدف این طرح ها، بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور، ایجاد فرصتهای شغلی، توسعه
صنایع و توسعه فناوری های پیشرفته است. در این راستا، هر کشوری باید برای رسیدن به
این هدف، طرح های کلان ملی متناسب با ویژگی های خاص خود را طراحی و اجرا کند.
بر این اساس پس از شناسایی اولویتها و بررسیهای اولیه
تصویب دو طرح کلان ملی طرح اجرایی بلندمدت سرمایهگذاری کلان برگزاری آزمونهای
الکترونیکی سازمان سنجش و آموزش کشور و طرح اجرایی بلندمدت سرمایهگذاری کلان جوانی
جمعیت در دستور کار دبیرخانه شورا قرار گرفت.
لازم به ذکراست این دو طرح پس از طی جلسات کارشناسی در
دبیرخانه شورا، در دویست و دوازدهمین جلسه کمیسیون دائمی شورا ارائه و به اتفاق
آراء به تصویب رسید. همچنین بررسی و تصویب این دو طرح در اولین جلسه شورای عالی در
سال 1402 در دستور کار دبیرخانه شورا قرار دارد.