در یکصد و هفتاد و دومین جلسه کمیسیون کشاورزی، امنیت غذایی، آب و منابع طبیعی شورای عالی عتف، گزارشی از عملکرد پژوهشی حوزه آب در سال ۱۴۰۳ ارائه شد. این گزارش علاوه بر دستاوردهایی چون پایش ماهوارهای حوضههای مرزی، توسعه فناوریهای نوین تصفیه آب و راهاندازی سامانههای هشدار سیلاب، به چالشهای قانونی و محدودیتهای موجود در فرایندهای پژوهشی نیز پرداخت.
به گزارش روابط عمومی دبیرخانه شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری،
یکصد و هفتاد و دومین جلسه کمیسیون کشاورزی، امنیت غذایی، آب و منابع طبیعی این شورا
برگزار شد.
در این نشست، دکتر روزبهانی معاون پژوهشی مؤسسه تحقیقات آب،
مهندس عطاییفر معاون مرکز تحقیقات آبفای کشور و دکتر کرم زاده رئیس گروه تحقیق، پژوهش
و نوآوری شرکت مدیریت منابع آب ایران گزارشی تحت عنوان «عملکرد پژوهشی حوزه آب کشور
در سال ۱۴۰۳ در وزارت نیرو» ارائه کردند.
بر اساس این گزارش، مؤسسه تحقیقات آب در سال گذشته اقدامات مهمی
از جمله پیشبینی ورودی سدها با سامانه هوشمند IDIO، پایش ماهوارهای حوضههای مرزی نظیر
هیرمند و رصد سد کمالخان در افغانستان، توسعه فناوریهای نوین همچون حذف آرسنیک از
آب، کاهش تبخیر با پوششهای نانویی و سامانه توموگرافی آکوستیک، مطالعات تغییر اقلیم
و اثرات آن بر منابع آب ایران و دریای خزر و نیز بهبود روشهای تسهیم آب بین استانها
با مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره انجام داده است.
راهاندازی سامانه هشدار سیلاب، توسعه سامانه پایش خشکسالی و
برگزاری رویداد «ارائه معکوس» برای ارتباط مستقیم با شرکتهای دانشبنیان از دیگر دستاوردهای
سال گذشته این مؤسسه عنوان شد.
در بخش دیگری از گزارش به چالشهای موجود در مسیر پژوهشهای
حوزه آب اشاره شد؛ از جمله محدودیت جذب نیروی انسانی و موانع قانونی در عقد قراردادهای
پژوهشی. اعضای کمیسیون بر ضرورت تسهیل فرایندها، رفع موانع و گسترش همکاری با بخش خصوصی
تأکید کردند.
در جمعبندی پایانی، دکتر گلمحمدی رئیس کمیسیون، معاون وزیر
و رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و نرویج کشاورزی با تأکید بر نقش کلیدی شوراهای عالی
علمی و پژوهشی در جلوگیری از موازیکاری گفت: «تحقیقات باید مسئلهمحور و در خدمت توسعه
کشور باشد. اگر پژوهشها تنها با هدف ثبت پروژه انجام شوند، منابع ملی به هدر خواهد
رفت.» وی بر لزوم همگرایی میان دستگاهها و نهادهای پژوهشی تأکید کرد و افزود: «پژوهشهای
جزیرهای و پراکنده راه به جایی نمیبرند؛ کمیسیونها و شوراها باید بستر اشتراک یافتهها
و حرکت در یک مسیر مشترک باشند.»